Uzay keşfi ve keşiflere yönelik çalışmaların artması, Dünya’da var olan bölgesel anlaşmazlıkların uzaya taşınabileceğine ilişkin endişelere yol açmıştır. Ancak, bu durum yalnızca Dünya ile sınırlı değil özellikle ayda dikkati çekerken Ay’ın sahiplenebileceği bir mülk olup olmadığı konusu gündeme gelmiştir. Uzay hukuku profesörü Christopher Newman, bu sorunun basit bir cevabı olduğunu belirtmiş ve Ay’ın sahiplenilmesinin mümkün olmadığını belirtmiştir. Bu durumun temel nedeni, Ay ve diğer gökcisimlerinin 1967 Dış Uzay Anlaşması’na tabi olmaları ve bu anlaşma sayesinde hiç kimsenin Ay üzerinde hak talep edemeyeceğidir.
Anlaşmaya göre, Ay ve diğer gökcisimlerinin ‘sahiplenilemeyeceği’ ilkesi benimsenmiş olup, devletlerin Ay üzerinde toprak talep etme hakkı bulunmamaktadır. Ay’da gerçekleştirilen keşifler ve inceleme faaliyetleri, tüm ülkelerin yararına olmalıdır ve devletlerin Ay’a nükleer silah veya diğer kitle imha silahlarını koyma hakkı bulunmamaktadır.
Uzay hukukunda, devletler Ay’da gerçekleştirdikleri tüm görevlerden de sorumlu tutulmaktadır. Örneğin, Ay yüzeyinde terk edilen iniş araçları ve sondalar, bu araçları gönderen ülkelerin sorumluluğundadır. Uzay araştırmaları kısıtlanamadığı için, hiç kimse yasal olarak Ay’ın bir bölümünü sahiplenebilecek durumda değildir.
Ay üzerinde beklenenden çok daha fazla miktarda kullanılmamış kaynak bulunabileceği tahmin edilmektedir. Ancak, uzay hukuku camiasında bu kaynakların kullanımının yasal olarak nasıl denetleneceği ve sınırlandırılması gerektiği konusunda tartışmalar devam etmektedir. Bu durum, madencilik faaliyetlerinin Dış Uzay Anlaşması tarafından açıkça yasaklanmasına rağmen, uzay hukukunun belirli bir esnekliği olduğunu göstermektedir. Bu durum, gelecekte Ay’a sahip olmak isteyen devletler ve şirketlerin Dış Uzay Anlaşması’nın şartlarına uyum sağlamak için yeni düzenlemelerin geliştirilmesini talep etmelerine yol açmaktadır.
Sonuç olarak, Dünya’daki bölgesel anlaşmazlıkların uzaya taşınabileceği endişelerinin yanı sıra Ay’da bir arazi satın almanın neden zor olduğu konusunda, 1967 Dış Uzay Anlaşması’nın temel şartları ve amacı hakkında genel bir bilgi verilmiştir. Bu anlaşma sayesinde, Ay’ın ve diğer gökcisimlerinin sahiplenilemeyeceği ve bu alanlarda yürütülecek araştırmaların tüm ülkelerin yararına olacağı vurgulanmıştır. Bu nedenle, uzay hukukunun gelişmesi ve değişen ihtiyaçlara uygun hale getirilmesi için yeni düzenlemelere ihtiyaç duyulabilir.